کد مطلب:180087 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

انفاق امام سجاد و توجه او به بینوایان
امام سجاد علیه السلام نسبت به مؤمنان و بینوایان و تهی دستان، بسیار مهربان بود و تا آخرین حد امكان به آنها توجه نموده و معاش آنها را تأمین می نمود.

شبها انبان پر از نان را بر پشت خود حمل می كرد و به طور ناشناس به خانه ی مستمندان می رسانید. خانواده های بسیاری می دیدند ناشناسی به آنها كمك می كند. وقتی كه امام سجاد علیه السلام از دنیا رفت فهمیدند كه آن ناشناس امام سجاد علیه السلام بوده است.

مستمندان به آمدن آن ناشناس عادت كرده بودند، از این رو در انتظار او به سر می بردند، وقتی كه او می آمد، از او استقبال می كردند و می گفتند:

جاء صاحب الجراب:

«صاحب انبان آمد».

حمران بن اعین می گوید: امام سجاد علیه السلام از صد خانواده ی فقیر، (فقرای مدینه) سرپرستی می كرد. وقتی كه غذای یتیمان، بینوایان، زمین گیران و تهی دستان نیازمند را آماده می ساخت، دوست می داشت كه خودش غذای آنها را حمل كند و با دست خود به آنها



[ صفحه 126]



بدهد، هیچ غذایی نمی خورد مگر اینكه نخست مقداری از آن را به نیازمندان می رسانید.

امام سجاد علیه السلام دو بار همه ی اموال خود را بین نیازمندان تقسیم كرد [1] هرگاه سائلی را می دید می فرمود:

مرحباً بمن یحمل زادی الی الآخرة:

«آفرین به كسی كه توشه ی مرا به سوی آخرت حمل می كند.»

اینك برای آگاهی بیشتر به توجه امام سجاد علیه السلام به بینوایان، به نمونه های زیر توجه كنید:


[1] مناقب آل ابيطالب، ج 4، ص 153 - 154.